Continuamos coa entrada anterior. Nesta ocasión deixámosvos algunhas indicacións sobre cómo actuar ante unha situación crítica cotiá (divorcio, enfermidade, falecemento…). Isto é, calquera situación difícil e extraordinaria que estea fora da súa día a día.

Así, as indicacións xerais para axudar a nenos/ as de entre 0 e 12 anos serían as seguintes:

-Conter: atender ao neno/a para que poida expresar as súas emocións sen desbordarse (sen facerse ou facer dano). Manter o contacto corporal.

-Acougar: trata de falarlle en voz baixa, suavemente. Procura ofrecerlle motivos e razóns para que se tranquilice. Trata de buscar algunha situación previa, na que o neno tivo medo, e faille ver que o puido controlar. Non lle responsabilices dos seus medos, dicíndolle que se se acouga todo irá mellor. Posiblemente iso non sexa certo.

-Informar: tenta explicarlle nunha linguaxe adaptada á súa idade cal é a situación. Usa frases curtas e céntrache, sobre todo, en tratar de que poida entender onde está, que non está só e cal é o seguinte que vai ocorrer.

-Normalizar: manteña as rutinas, no posible e normaliza as emocións que presente. Se se producen retrocesos na adquisición de habilidades entende que son reaccións habituais á tensión que o neno/para está padecendo.

-Consolar: procura realizar actividades positivas para axudarlle a pensar noutras cousas e que teña control sobre cousas pequenas para aumentar a súa sensación de seguridade.

Esperamos que vos poida axudar a atender as necesidades dos nenos/ as e evitar ou minimizar os efectos que as situacións críticas poidan xerar e, en especial, nestes momentos, que estamos todos e todas afrontando. Moito ánimo!, unha aperta desde Alles Psicóloga.