Estilos de resposta: asertivo, pasivo e agresivo.

18-10-2019

Seguramente a todos e todas nos pasou nalgún momento unha situación parecida: Estamos no supermercado, chega a nosa quenda e outra persoa “cóase”, como adoitamos responder? Pois nesta situación, e noutras moito máis importantes, adóitase dicir que hai tres maneiras de responder: a asertiva (“dicíndolle amablemente que estamos nós antes”), a pasiva (“non dicíndolle nada: total por un”) e a agresiva (“elevando a voz e dicindo “señora estaba eu antes, hai que fixarse un pouco!”). Cal sería a correcta? Pois aquí, como no tópico galego, poderíase dicir “depende”.

Existe un certo consenso sobre que a maneira máis eficaz de comunicar os nosos dereitos, expresar as nosas opinións e realizar suxerencias de maneira honesta respectando aos demais, é a Asertiva.

Pero isto, que parece tan fácil, adóitase complicar, como todo o que ten que ver coas relacións humanas. Porque ninguén é 100% asertivo/a con todo o mundo e en todas as situacións. O asertividad poderíase entender como, o punto medio entre dous extremos: a pasividade e a agresividade.

Así, o habitual é que oscilemos cara a un extremo ou cara a outro, dependendo tanto da nosa personalidade como das distintas situacións e contextos nos que nos vemos inmersos.

Do que se trata, basicamente, é de non ser agresivo ou pasivo de maneira sistemática, xa que estes estilos de resposta adoitan afastarnos dos nosos obxectivos e ser máis daniños tanto para nós como para os que nos rodean.

Nas seguintes entradas centrarémonos, un pouco máis, en cada un destes estilos de resposta.