Aínda que, o efecto das críticas non sempre dependerá do como as facemos, á hora de transmitilas iso é, precisamente, o que dependerá de nós.

De maneira moi resumida propoñemos algunhas recomendacións. Somos conscientes que poden parecer algo forzadas e mesmo “artificiais” pero non hai que esquecer que a comunicación é algo que se aprende e adéstrase así que canto máis nos adestremos máis “espontáneos” e eficaces seremos.

Aínda que pode parecer obvio, o primeiro é ter claro cal é o noso obxectivo: basicamente saber que queremos que a outra persoa cambie, centrándonos en comportamentos e non en actitudes (non xulgar, atacar ou culpabilizar). Despois buscaremos o momento adecuado (outra obviedad que se nos adoita pasar por alto), xa que para solucionar algo é preciso que ambas as persoas estean en “disposición de escoitar e dialogar”.

Unha fórmula que adoita recomendarse é a seguinte:

Describir a situación (sendo o máis concreto e breve posible. Isto é fundamental!) + Expresar o que ocorre ante o comportamento que che molesta e como che fai sentir (Mensaxes en primeira persoa)+ Pedir un cambio de conduta concreto.

Vexamos un exemplo: “Cando estou a traballar e fas ruído… cústame moito concentrarme… gustaríame que cando comezo a traballar tratases de facer o menor ruído posible. Así, poderei acabar antes e teremos máis tempo para gozar xuntos".

É imprescindible "sintonizar" a nosa linguaxe non verbal (ton, xestos, acenos...) coas nosas intencións (buscar solucións), mostrándonos relaxados e cun ton acougado.

Por último, é necesario, escoitar a opinión e necesidades do outro, facilitando que expoña o seu punto de vista e poder así atopar alternativas de solución consensuadas.